Na een maandenlange opbouw van spanning door middel van puzzels en spellen was ‘the Endgame’ eindelijk hier. Het VJW, Battle for Victory.
Persoonlijk was de stress voor mij na al die maanden te veel geworden. Vele uren van woorden zoeken en puzzels oplossen heeft mij dan ook mijn studie gekost. Maar uiteindelijk was het dit allemaal waard.
Gelijk op de vrijdag werd er een geweldig spel gespeeld met wederom allerlei puzzels. Mijn team was ontzettend fanatiek en won daarom alles met gemak. We moesten wederom gebruik maken van de grandioze applicatie gemaakt door de VJW-cie AKA Bart. Na alle puzzels die te maken hadden met stokken, betonblokken, taarten en banjo’s opgelost te hebben konden wij dan ook met een tevreden gevoel beginnen met het ‘heter dan de VK op een warme zomerdag’ avondeten.
Oké als ik echt heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat ik er vrijdag niet bij ben geweest. Maar het was vast nog veel grootser dan ik hier onder woorden kon brengen. Ook ben ik niet gestopt met mijn studie. En heb ik eigenlijk nooit meegedaan met de puzzels. Maar genoeg met de confessies.
Zaterdag mochten we/jullie de dag mogen beginnen met het luisteren naar een knappe en inspirerende spreker genaamd Joren. Notabene een van onze eigen leden! Geweldig!
Na een voedzame lunch met bezwete kaas konden wij beginnen met de zwaarste activiteit van elk verenigingsweekend. De groepsfoto maken. Manmanman…. Gelukkig hadden wij het fotografie opperhoofd en padvinder Timon om ons te begeleiden en toch een aardig kiekje te maken.
Afijn, na deze puzzel konden wij beginnen met de gebruikelijke spelletjes middag. Al bleek deze toch minder gebruikelijk dan normaal. Na een joker gebruikt te hebben ontrafelde zich de grootste mindfuck plottwist van het jaar. Of aldus de woorden van spelmeester Aron. De strijd bleek niet individueel of in groepjes maar in 2 grote groepen. Rood tegen Blauw! Dit veranderde alles, is mij verteld. Je kon er namelijk nu voor kiezen om in plaats van tegen elkaar een spel te doen, met elkaar een spel te doen om zo meer punten te verdienen voor het team als beide teams dezelfde kleur hadden. Ingewikkeld? Klopt.
Na de spellen was het tijd voor het allerlaatste spel. Rood tegen Blauw, capture the flags. Beide teams hadden 5 gele doekjes en wie de meeste had op het einde, of er totaal hadden verzameld won. Ofzo. Rood kreeg +1 punt omdat ze met de middagspellen hadden gewonnen.
Beide teams maakten zich klaar voor een ware strijd. De helmen, zwaarden en haken werden gepakt. En zelfs het paard van Troje werd bemand door Geanne en ikzelf. Hier werden wij vaak voor uitgescholden en gekleineerd. Omdat wij het allemaal niet serieus zouden nemen. Echter hadden wij met deze tactiek al vrij snel 2 doekjes te pakken van team blauw en bewezen wij onze inzet en trouw. Na een tijd rennen en doen in het bos klonk het eindsignaal. En bleek dat team rood had gewonnen met 6-4 met nog een extra punt daarbij maakt 7-4. Even voor de duidelijkheid. Zonder de dappere inzet van mij en Geanne was dat 5-6 geweest. Ja dat werkt zo.
Maar goed. Timon heeft aan allerlei mensen een cursus fotografie gegeven. Zeer schappelijk! Dit was echter ook een van de redenen dat er ten alle tijde ongeveer 5 mensen foto’s aan het maken waren. Echter was dit nog niet genoeg om een leuke foto van mijzelf op te leveren.
Verder was een prettig kampvuur een mooie afsluiting van de dag.
Zondag was de gebruikelijke sleur. Hier ga ik dan ook niet te veel woorden een vies maken. De vader van Vanja heeft erg mooi gesproken en de dienst was fijn door de lichte bries door de ruimte.
Jan-Douwe heeft bij de veiling zijn peperdure bierglas (€17 ish) laten vallen door een sterke presentatie van zwak ontwikkelde motoriek.
En er waren veel mei kevers. Marit vindt ze niet leuk. Ik wel.
Bedankt commissie voor dit erg geslaagde weekend! Het is misschien al vaak gezegd maar dat maakt het niet minder waar. Pure klasse.
Groetjes Rudolf.
PS: Nog 1 confessie in puzzel vorm.
31ga3pz > 5,6
9 18 9 > 4
52.474065 6.488296 > 1
Reactie toevoegen